Ísland í dag

Hef lítið bloggað af viti undanfarið. Hef varla nennt því. Er að jafna mig á því að formúlan sé að fara á Sýn. Ókeypis eða ekki, þá vil ég bara hafa hana á RÚV. Eins gott að þeir bjóði betur eftir 3 ár. Nóg að gera í vinnunni eins og alltaf og ekkert útlit fyrir að það minnki neitt í bráð. Manni leiðist þá ekki á meðan. Það er alltaf kveikt á Bylgjunni hjá okkur í vinnunni og ég verð að viðurkenna að mér hreinlega blöskrar hvernig fólk leyfir sér að tala um annað fólk. Slökkti á Reykjavík Síðdegis í vikunni því talandinn á fólkinu sem hringdi inn var ótrúlegur. Virtist samt ekki hreyfa mikið við dagskrárgerðarmönnunum, ætli þeir séu ekki ýmsu vanir.

Er alveg búin að fá upp í kok af íslensku samfélagi. Dónaskapnum og uppivöðsluseminni. Ég veit ekki hvar Íslendingar týndu kurteisinni og náungakærleikanum. Ég neita að trúa því að þessir mikilvægu þættir hafi aldrei verið til staðar í íslensku samfélagi. Mér líst betur og betur á það að flytja erlendis þegar ég ákveð að stofna fjölskyldu. Myndi leggja mikið á mig til að aðlagast nýju samfélagi til að börnin mín gætu alist upp við almenna mannasiði. Já, ég er ekkert voðalega hrifin af Íslandi í dag...